Բռնագործ

adj.

Որ ինչ բուռն ուժով գործի. դժուարն ի գործել. խիստ եւ կարծր. որ դժուար կրբանուի, կիւճ իշլէնիր.

Յարիցէ խստագոյն թագաւոր՝ որպէս զերկաթ եւ պղինձ բռնագործ առ որս գործենն զնոսա. (Պիտառ.։)