hy    |   fr

Բոլորիմբ

adv.

Որպէս Բոլորովիմբ. կամ լրիւ իւրով, բոլորիւ, ամենայնիւ.

Անառակ բախմամբ հողմոց բոլորիմբ զծովն մոլեալ. (Պիսիդ.։)

Բոլորիմբ Աստուած, բոլորիմբ մարդ։ Բոլորիմբ մարմնացաւ, եւ բոլորիմբ անպարագրելի մնաց. (Դամասկ.։)