ԲՆԱԲԱՐՁ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. Զբունն կամ բնաւին բառնալ. բնաջինջ կամ անհետ առնել, լինել.

Սուրն կոտորածի բնաբարձ արար զնոսա. (Մծբ. ՟Ժ՟Է։)

Զոր բնաբարձ արարեալ երանելւոյն. (Խոր. ՟Գ. 60։)

Զբնաբարձ (եղեալ) աւերակս նորա յայտ առնէ։ Եւ զայն մի՛ ասեր, եթէ ընդէ՞ր իսկ ոչ բնաբարձ եղեն չարիքն. (Ոսկ. ես.։)

Բնաբարձ աւերմամբ քանդեալ զվայրն. (Լաստ. ՟Ժ՟Ը։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Բնաբարձ առնեմ

Voir tout