Բղխոր

ԲՂԽՈՐ կամ ԲՂԽՈՐՈՍ. որպէս յն. խլռօ՛ս. որ եւ ՇԼՈՌՈՍ. Դեղին կամ դալար, որպիսի է գոյն նորաբողբոջ իրաց բղխելոց ի հողոյ.

Որդի կոստասայ, որ բղխոր անուանեցաւ։ Էր որդի բղխորոսին. (Հ=Յ. մայ. ՟Ի՟Բ.։)