Բանալն զբերան, կամ կալն բերանաբաց՝ յոր եւ է պատճառէ.
Զվիշապացն մանուածս ահագին բերանաբացութեամբ սառուցեալ ի փչմանէ օդոցն. (Խոր. ՟Գ. 37։)
Մշտապիշն լինել բերանաբացութեամբ յաստեղս՝ զպարս լուսաւորացն զննել. (Անան. եկեղ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | բերանաբացութիւն | բերանաբացութիւնք |
accusatif | բերանաբացութիւն | բերանաբացութիւնս |
génitif | բերանաբացութեան | բերանաբացութեանց |
locatif | բերանաբացութեան | բերանաբացութիւնս |
datif | բերանաբացութեան | բերանաբացութեանց |
ablatif | բերանաբացութենէ | բերանաբացութեանց |
instrumental | բերանաբացութեամբ | բերանաբացութեամբք |