Բեկուղ, Կեղ, Կեղբ

s.

ԲԵԿՈՒՂ որ եւ ԲԱԿՈՒՂ, բառ լատ. պա՛գուլուս baculus որ եւ յն. վագդիրի՛ա βακτηρία, -ιον Գաւազան, բիր. մահակ.

Բեկեղբ ջախջախեալ զծամելիսն. (Ոսկիփոր.։)