adj. adv.

ἰκανώτατος, αὑταρκέστατος sufficientissimus, plurimum valens Շատ. զօրագոյն. ազգոյ. քաջայարմար. լիով. լիուլի.

Գեղեցիկ խրատ, եւ առ ամենայն առաքինութիւն՝ բաւականագոյն՝ յորդորել։ Վեցերեակն՝ չափ բաւականագոյն, յորում զաշխարհ առնէր։ Զարդ առ յինքեան բաւականագոյն ունի, ոչ աւելւոյ ինչ իմիք արտաքուստ կարօտեալ. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. լին.։)

Հանճարով քան զկարծեօք բաւականագոյնս վճարեսցեն զընձեռեալ նոցա գործոցն մատակարարութիւնս. (Սարկ. քհ.։)