Բացատուելն. պարզելն, եւ տարածումն. որ եւ ԲԱՑԱՏՐՈՒԹԻՒՆ.
Աղեղն՝ որ է յօդն, եւ արձակեալ ըստ բացատուութեան պարզոյն. (Փիլ. լին.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բացատուութիւն | բացատուութիւնք |
| accusatif | բացատուութիւն | բացատուութիւնս |
| génitif | բացատուութեան | բացատուութեանց |
| locatif | բացատուութեան | բացատուութիւնս |
| datif | բացատուութեան | բացատուութեանց |
| ablatif | բացատուութենէ | բացատուութեանց |
| instrumental | բացատուութեամբ | բացատուութեամբք |