Պարզապէս եւ բացարձակ կոչումն. պարզ կամ լոկ ասութիւն.
Ոչ ասաց բացաձայնութեամբ, թէ երանի՛ է աղքատաց, այլ՝ զխտրոցն ի մէջ ած, թէ հոգւով. (Լմբ. սղ.։)
եւ Լայնաբար կամ պիտակաբար ասութիւն. impropria dictio
Մի բնութիւնն է բացաձայնութիւն, եւ ոչ ճշգրտութիւն. (Լմբ. առ ոսկան.։)
Ըստ միութեանն բանի ընդ մարմնոյն ասել բացաձայնութեամբ մի բնութիւն բանին մարմնացելոյ, եւ ոչ ըստ պարզ էութեան սահմանի. Թէպէտ եւ մեկնեմք զբառդ բացաձայնութեան ըստ ուղիղ դաւանութեան, սակայն ոչ տիրապէս լինի այսու կամք եղբայրութեանդ ձերոյ. (Գր. տղ. թղթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բացաձայնութիւն | բացաձայնութիւնք |
| accusatif | բացաձայնութիւն | բացաձայնութիւնս |
| génitif | բացաձայնութեան | բացաձայնութեանց |
| locatif | բացաձայնութեան | բացաձայնութիւնս |
| datif | բացաձայնութեան | բացաձայնութեանց |
| ablatif | բացաձայնութենէ | բացաձայնութեանց |
| instrumental | բացաձայնութեամբ | բացաձայնութեամբք |