adj.

ὀμότροπος similibus moribus praeditus, ejusdemmodi Համաբարոյ, մերձաւոր բարուք կամ վարուք. համանման.

Որք ըստ առաքինութեանն են ազգակիցք եւ բարոյակիցք. (Ածաբ. ի պասեք. ՟Բ։)

Արար իւր եղբայր, բարոյակից զնա գտեալ։ Զօտարս բարոյակիցս՝ լաւ համարին. (Մխ. առակ.։)