Բարձրական, Ի, Աց

adj.

Որ բարձրանայ, կամ է բարձրացեալ. եւ Բարձրաթռիչ գոլն.

Փառաց ի փառս բարձրական. (Գանձ.։)

Զի՞նչ կամիցին արդեօք նշանակել մեզ թեւքն. բայց եթէ զվերնականն, եւ զբարձրականն, եւ զթեթեւականն. (Ոսկ. ես.։)