s.

Վերագոյն ամբարձումն. գերագոյն բարձրութիւն.

Քոյով բարձրածայրութեամբդ ծաւալեալ սփռեցան շնորհօք սուրբ հոգւոյն. (Անան. եկեղ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բարձրածայրութիւն բարձրածայրութիւնք
accusatif բարձրածայրութիւն բարձրածայրութիւնս
génitif բարձրածայրութեան բարձրածայրութեանց
locatif բարձրածայրութեան բարձրածայրութիւնս
datif բարձրածայրութեան բարձրածայրութեանց
ablatif բարձրածայրութենէ բարձրածայրութեանց
instrumental բարձրածայրութեամբ բարձրածայրութեամբք