Բարիանուն

adj.

εὑώνυμος fausti nominis, clarus Որոյ անունն է բարի. բարեհամբաւ. անուանի.

Այր պատերազմող եւ բարիանուն. (Ճ. ՟Ա.։)

Իբրեւ տեսանեմ ա՛յլ եղբայր բարիանուն, խնդութեամբ ընդունիմ։ Եթէ ընդ բարիանունն այն զմի ինչ առնես ի հաճելեացն, եւ այլն. (Վրք. հց. ՟Ժ։)