cf. ԲԱԺԱՆՈՒՄՆ.
Կենացս եւ հանդերձելոյն բարժանումն. (Մաշկ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | բարժանումն | բարժանմունք |
accusatif | բարժանումն | բարժանմունս |
génitif | բարժանման | բարժանմանց |
locatif | բարժանման | բարժանմունս |
datif | բարժանման | բարժանմանց |
ablatif | բարժանմանէ | բարժանմանց |
instrumental | բարժանմամբ | բարժանմամբք |