hy    |   fr

Բարենշմար

adj.

Ունօղ զբարի նշմարանս կամ նշանակս. բարետեսիլ, բարեվայելուչ.

Դու ինքն յարմարեա՛ բարենշմար տպաւորութեամբ զաղաչանս իւղաւորականս ... պատճառ քեզ փառաց, եւ ինձ մեղապարտիս առիթ բժշկութեան. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)