adv.

εὑτάκτως ordinate, rite Կարգաւորեալ օրինօք. բարեկարգութեամբ. ըստ պատշաճի. վայելչապէս. ճամբով, կարգով կանոնով.

Հաւաստեաւ եւ բարեկարգապէս սահմանադրել. (Դիոն. ածայ.։)

Ջուր սերմանեաց ի վերայ երեսաց երկրի բարեկարգապէս եւ համապատուաբար. (Առ որս. ՟Ժ՟Բ։)

Բարեկարգապէս եցոյց զդատաստան հասոյիցն. (Մխ. դտ.։)

Յուղիղն ընթանալոյ եւ բարեկարգապէս. (Սարկ. շարժ.։)

adj.

Կամ իբր ա. Բարեկարգ.

Տեսանելով զբարեկարգապէս շարժումն աշխարհի՝ ի մտածութիւն գամք ստեղծչին. (Սահմ. ՟Ա։)

Բարեկարգապէս ընտրողութեամբ. (Խոսրովիկ.։)