Բարեգործ՝ ըստ ՟Ա. նշ.
Հասեալ գայք յատենի առաջի իմ անտրտում եւ անտխուր երեսօք որպէս զանմեղս եւ զբարեգործակս. (Արծր. ՟Գ. 5։)
Ընդ կապանաց ձեռինն բարեգործակ՝ խնդրէր պաղատելով. (Երզն. լս.։)
ԲԱՐԵԳՈՐԾԱԿ. Բարեգործ ըստ ՟Բ նշ. Երախտաւոր. բարեխնամ. Եւ Բարերարական. բարեգործական (զօրութիւն Աստուծոյ). εὑεργέτις benefica
Որք շուրջ զԷիւն են՝ առաջինք եւ մեծամեծ զօրութեանցն, են բարեգործակն, եւ սատակիչ դատօղն։ Եւ կոչի բարեգործակն՝ Աստուած. իսկ միւսն եւս՝ տէր։ Լաւ համարի՝ բարեգործակօք Աստուծոյ զօրութեամբքն թեթեւանալ (պատուհասից). (Փիլ. բագն. եւ Փիլ. լին.։)
Աստուածն ցուցանէ զարարչականն եւ զբարեգործակն կարողութիւն։ Ի բարեգործակէն բարերարելով. (Վրդն. ել.։)
Կրկին հոգի ընկալաւ եղիսէ, բարեգործակ եւ պատժողական. (Ոսկիփոր.։)
Յաւելու զամենայն իսկ բարեգործակ զօրութիւնս սքանչելեացն. (Լծ. ածաբ.։)