adj.

εὑτυχήτερος fortunatior Առաւել բարեբաստ. կամ բարեբաստական. աջողակագոյն.

Եւ ո՞ բարեբաստագոյն լսարանօք այնպէս իցէ քան զայն, որ անասնոց կենդանեաց հեղգագոյնդ է՝ էշ . (Փիլ. իմաստն.։)

Բարեբաստագոյն ինքնակալութեան իմոյ. (Ճ. ՟Ա.։)

Եւ ոչ մի ինչ ի բարեբաստագունիցն նոցա յաջողեալ կատարի գործ. (Պիտ.։)