Բանակարգ

adj.

Կարգաւորեալ բանիւ եւ հանճարով.

Զհիացուցանօղն խորհուրդ բանակարգ բարեզարդութեամբ խաչիս քննութեան. (Նար. խչ.։)

Եւ Նախակարգեալ յընթացս բանին.

Զառդրեալ բանակարգն (զնոյեան տապան) ի լեառն Մասիս կացուցեալ. (Ճ. ՟Ա.։)