ԲԱԺԱՆՈՂԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ ԲԱԺԱՆՈՂՈՒԹԻՒՆ. τὸ διαιρετικόν facultas dividendi Կարողութիւն բաժանելոյ. բաժանօղն գոլ.
Զատամունսն (ի հրեշտակս՝ իմա՛) զբաժանողականութիւնն զտուեցելոյն կերակրողականին կատարման. (Դիոն. երկն.։)
Ըստ անհատանելի բաժանողութեան. (Երզն. քեր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բաժանողութիւն | բաժանողութիւնք |
| accusatif | բաժանողութիւն | բաժանողութիւնս |
| génitif | բաժանողութեան | բաժանողութեանց |
| locatif | բաժանողութեան | բաժանողութիւնս |
| datif | բաժանողութեան | բաժանողութեանց |
| ablatif | բաժանողութենէ | բաժանողութեանց |
| instrumental | բաժանողութեամբ | բաժանողութեամբք |