s.

Առատտութիւն կամ զանզանութիւն խորակաց. պէսպէս խորտիկք. յն. եփոյք. τὰ ὅψα obsonia, edulium omne.

Բաւական լիցի հացիւ զսիրտդ հաստատել, զբազմախորտկութիւնն՝ ճոխա՛ցն թողցես. (Առ որս. ՟Ժ՟Բ։)

Իբրեւ ի պտոյաս կամ ի մրրիկս մտանելով բազմախորտկութեանն՝ կորուսին. (Մաշկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բազմախորտկութիւն բազմախորտկութիւնք
accusatif բազմախորտկութիւն բազմախորտկութիւնս
génitif բազմախորտկութեան բազմախորտկութեանց
locatif բազմախորտկութեան բազմախորտկութիւնս
datif բազմախորտկութեան բազմախորտկութեանց
ablatif բազմախորտկութենէ բազմախորտկութեանց
instrumental բազմախորտկութեամբ բազմախորտկութեամբք