Առատտութիւն կամ զանզանութիւն խորակաց. պէսպէս խորտիկք. յն. եփոյք. τὰ ὅψα obsonia, edulium omne.
Բաւական լիցի հացիւ զսիրտդ հաստատել, զբազմախորտկութիւնն՝ ճոխա՛ցն թողցես. (Առ որս. ՟Ժ՟Բ։)
Իբրեւ ի պտոյաս կամ ի մրրիկս մտանելով բազմախորտկութեանն՝ կորուսին. (Մաշկ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | բազմախորտկութիւն | բազմախորտկութիւնք |
accusatif | բազմախորտկութիւն | բազմախորտկութիւնս |
génitif | բազմախորտկութեան | բազմախորտկութեանց |
locatif | բազմախորտկութեան | բազմախորտկութիւնս |
datif | բազմախորտկութեան | բազմախորտկութեանց |
ablatif | բազմախորտկութենէ | բազմախորտկութեանց |
instrumental | բազմախորտկութեամբ | բազմախորտկութեամբք |