(յորմէ Առաւօտ) Որպէս թէ Հաւօղ կամ աւետաւոր այգոյն. եւ կամ ժամն դիպօղ ի լուսանալ.
Հաւատն լոյս. հաւն սկիզբն, եւ ատն՝ զօրութիւն գործոյ (արմատ ատիկելոյ. լծ. թ. հաթտ) զՀոյն գիր ի բա՛ց առ, աւատ ասի. ամենայն ի դէպ բանի ասեն՝ թէ աւաւտ (կամ աւօտ) կայ. եւ առաւօտ ասեն զսկզբն աւուրն, որպէն աւօտ արեգական գալոյ. (Վանակ. հաւատ.։)