s.

πλεονεξία avaritia Փոյթ աւելի ինչ ստանալոյ. ագահութիւն. ցանկութիւն ընչից.

Աւելաստացութիւն մինչեւ ցո՞ր վայր դատապարտի. յորժամ ելցէ ոք ըստ օրինացն հրաման։ Երկոքին ախտանան. ոմն զհեշտասիրութիւնն, իսկ միւսն զաւելաստացութիւնն. արդ ո՛չ հեշտասէրն եւ ոչ աւելաստացուն յո՛ր եւ իցէ իրո արտաքոյ դատապարտութեան են. (Բրս. հց.։)

Գողն զաւելաստացութիւնն յերկար ձգտեալ, տկարութեամբ վերջացեալ՝ ի դոյզն ինչ ամփոփեալ։ Ագահ աւելաստացութեամբք։ Ագահութիւն աւելաստացութեան. (Փիլ.։ եւս եւ Պիտ.։ Մանդ. ՟Ժ՟Ը։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 21։ ՟Բ. 23. 30։)

περιουσία opes, opulentia Առաւելութիւն ստացուածոց. մեծութիւն. եւ Ինչք աւելորդք.

Ոչ կոյր, այլ սրատեսիլ մեծութիւն է՝ առաքինութեանցն աւելաստացութիւն. (Փիլ. իմաստն.։)

Որք։ յամենայնի որսալ զաւելաստացութիւնն են փութացեալք։ Իբր զաւելաստացութիւն ինչ եւ զանօգտակարագոյն կենցաղոյս զսա (զձի) համարելով. (Պիտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աւելաստացուածութիւն աւելաստացուածութիւնք
accusatif աւելաստացուածութիւն աւելաստացուածութիւնս
génitif աւելաստացուածութեան աւելաստացուածութեանց
locatif աւելաստացուածութեան աւելաստացուածութիւնս
datif աւելաստացուածութեան աւելաստացուածութեանց
ablatif աւելաստացուածութենէ աւելաստացուածութեանց
instrumental աւելաստացուածութեամբ աւելաստացուածութեամբք