adj.

Որ բերէ աւաղելի լուր. որպէս բօթաբեր. կամ Բերէ զանպէտ իրս, կամ պատճառ լինի թշւառութեան.

Աւաղաբեր սուրհանդակ. (Գր. տղ.։)

Ոստք անպտուղ եւ աւաղաբեր. (Մծբ. ՟Ժ՟Ե։)