ն.

Ի բաց տրոհել.

Նա՝ որ արտատրոհեաց ի կենաց դրախտէն զկողին պարտակից. (Նար. խչ.։)

Զվայրտվատին մտածմունս արտատրոհէ ի մտացն. (Տօնակ.։)

Յեգիպտական դիցն պաշտամանց արտատրոհեալ որոշեցաւ. (Պիտ.։)

Հանճարս հրաշալի արտատրոհեալ. (Բենիկ.։)