ԱՐՏԱՀԱՆՈՒԹԻՒՆ ԱՐՏԱՀԱՆՈՒՄՆ. բարձումն ի կենաց. մեռելութիւն.
Արտահանումն ի կապակցէն (ի մարմնոյ)։ Յարատեւական արտահանութիւն. (Մագ. ՟Ի՟Ե. ՟Ի՟Զ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | արտահանութիւն | արտահանութիւնք |
accusatif | արտահանութիւն | արտահանութիւնս |
génitif | արտահանութեան | արտահանութեանց |
locatif | արտահանութեան | արտահանութիւնս |
datif | արտահանութեան | արտահանութեանց |
ablatif | արտահանութենէ | արտահանութեանց |
instrumental | արտահանութեամբ | արտահանութեամբք |