s.

ԱՐՏԱԼԱԾՈՒԹԻՒՆ ԱՐՏԱԼԱԾՈՒՄՆ. Հալածումն. տարագրութիւն. վտարանդութիւն.

Զտարակուսական արտալածութեան զաղէտ վշտաց քոց իմացեալ. (Մագ. ՟Ա։)

Եռամեայ արտալածութիւն կատարեալ։ Ամ մի իցէ արտալածման։ Արտալածմանցն իբրու այսպէս, որպէս ասացաւ. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif արտալածումն արտալածմունք
accusatif արտալածումն արտալածմունս
génitif արտալածման արտալածմանց
locatif արտալածման արտալածմունս
datif արտալածման արտալածմանց
ablatif արտալածմանէ արտալածմանց
instrumental արտալածմամբ արտալածմամբք