s.

ἁσίδα Անուն անծանօթ թռչնոյ, որ կարծի արագիլ. այլ ըստ եբր. գրի խէսի՛տա յորմէ յն. ասի՛տա. եւ հյ. ասիդ, զոր տեսցես։

Արսին յերկինս ծանեաւ զժամանակ իւր. (Երեմ. ՟Ը. 7։)

Արսինն թռչուն է օդագնաց, հասակաւ եւ գունով եւ ձայնիւ որպէս սարիկ. ոտն կարճ է, եւ ճանկն սուր. հետեւակ չկարէ երթալ, բարձր բոյն դնէ, եւ բարձր որսայ իւր կերակուր. (Վանակ. հց.։)

Երբեմն զէշն եւ զեզն, երբեմն զարսին, երբեմն զհեթանոսս ածէ ի յանդիմանութիւն նոցա։ Արսին՝ ոմանք զասիդայդ հաւ ասացին, եւ այլք աստղ ասեն յերկինս։ Արսինդ թերեւս արօսեակդ է, եւ նշանակաւ Յովհաննէս է. եւ տատրակ եւ ծիծառն առաքեալք եւ աւետարանիչք. (Մխ. երեմ.։)