չ.

ԱՐՈՒԱՆԱԼ կամ ԱՐՒԱՆԱԼ. Իբր Արու լինել. արիանալ.

Էգ ազգն զգայութիւնքն արուասցին արու խորհրդովք։ Օդ եւ հողմն, օրինակ իմն՝ արուացեալ է. (Փիլ. լին.։)

Քաջապէս հաւատովք արւանայր. (Լաստ. ՟Ժ՟Զ։)