Յարմատոց խլեալ, եւ խլելով.
Լի՛ց զտեղի արմատախիլ անկոց. (Թէոփիլ. ՟խ. մկ.։)
Արմատախիլ զծառատունկս թշամւոյն կոտորեսցուք։ Խլեաց արմատախիլ. (Եղիշ. միանձն. եւ Եղիշ. խաչել.։)
ԱՐՄԱՏԱԽԻԼ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. προρίζων ἁναιρέω, ἁνασπάω evello, radicitus evello Արմատաքի խլել, խլիլ.
Զկործանմանն կարծիսս զայս արմատախիլ առնել. եւ ի բաց հանել։ Արմատախիլ արասցուք զնա։ Սաստկութիւն հողմոց հարկանելով զնա՝ ոչ կարէ արմատախիլ առնել. (Ոսկ. յհ. ՟Ա 38. եւ 37։ ՟Բ 9. եւ 8։)
Փոյթքն յառաքինութիւն արմատախիլ առնեն զամենայն. (Խոսր.։)
Փշաբերութիւնն արմատախիլ եղեւ. (ՃՃ.։)