s.

ԱՐՀԵՊԻՍԿՈՊՈՍ կամ ԱՐՀԻԵՊԻՍԿՈՊՈՍ եՊԻՍԿՈՊՈՍ ԱՐՀԻ. որ եւ ԱՐՔԵՊԻՍԿՈՊՈՍ. Բառ յն. արխիէբի՛սգօբօս. Եպիսկոպոսապետ. դիտապետ. պատրիարգ.

Զսարդիս աւագերէցն արհեպիսկոպոս ձեռնադրեցին. (Վրդն. պտմ.։)

Ոչ տեսի ես զերեսս մար դոյ, բայց միայն զարհիեպիսկոպոսին. (Վրք. հց. ՟Ե։)

Տէրն իսահակ այն ըռըշտունին՝ եպիսկոպոս արհի պանծալին։ Սուրբ սահակայ եպիսկոպոսին՝ ըռշտունեաց արհի գաւառին. (Գանձ.։)