Արժողութիւն արծաթոյ որոշեալ ի տէրութենէ կամ ի սովորութենէ. յն. արծաթ սահմանեալ.
Գին հատանել նախերախայրեացն արծաթարժութեամբ. (Փիլ. քհ. ՟Ժ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արծաթարժութիւն | արծաթարժութիւնք |
| accusatif | արծաթարժութիւն | արծաթարժութիւնս |
| génitif | արծաթարժութեան | արծաթարժութեանց |
| locatif | արծաթարժութեան | արծաթարժութիւնս |
| datif | արծաթարժութեան | արծաթարժութեանց |
| ablatif | արծաթարժութենէ | արծաթարժութեանց |
| instrumental | արծաթարժութեամբ | արծաթարժութեամբք |