adj.

ԱՐԺԱՆԱՏԱՐՓԵԼԻ ԱՐԺԱՆԱՏԵՆՉ ԱՐԺԱՆԱՏԵՆՉԱԼԻ. ἁξιέραστος. dignus desiderio, amore. amabilis, maximopere expetendus. տարափալոյ, սիրելոյ. ցանկալի եւ սիրելի յոյժ. կարի տենչալի.

Արդարեւ էապէս գովելի եւ արժանատարափելի է գործն. (Փիլ. իմաստն.։)

Արժանատենչ տեսութիւն. (Վրդն. լուս.։)

Արժանատենչալի ե՛ւ զայրն ե՛ւ զմիտսն երեւեցուցաք։ Զամենագեղեցիկ, եւ զարժանատենչալի երեսսն, զոր աչք մարմնոյ ոչ տեստնեն. (Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. լին.։)