cf. ԱՐԴԱՐԱՄՏՈՒԹԻՒՆ.
Ի մէնջ որպէս ի ծառայից խնդրեցէ՛ք զհպատակութիւն, զարդարմտութիւն. (Փարպ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | արդարմտութիւն | արդարմտութիւնք |
accusatif | արդարմտութիւն | արդարմտութիւնս |
génitif | արդարմտութեան | արդարմտութեանց |
locatif | արդարմտութեան | արդարմտութիւնս |
datif | արդարմտութեան | արդարմտութեանց |
ablatif | արդարմտութենէ | արդարմտութեանց |
instrumental | արդարմտութեամբ | արդարմտութեամբք |