Արդարագոյն, Գունի, Ից

adj.

Առաւել արդար.

Բարաբբայն, զոր արդարագոյն համարեցան, շնորհեցաւ նոցա արձակիլ ի դատաւորէն. (Եղիշ. խաչել.։)

Արդարագոյն այլ այլոյ (այսինքն մի քան զմիւսն՝ ասի) յաւէտ կամ նուաց։ Քերականագոյն այլ քան զայլ ասի, եւ ողջագոյն, եւ արդարագոյն. (Արիստ. որակ.։)