Պատուելն զԱստուած. պատիւ ընծայեալ աստուծոյ.
Իսկ այժմ թշնամիք աստուածապատուութեան տօնս առնեն, եւ հաւաստի գործոց պահանջեն. (Սեբեր. ՟Ե։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստուածպատուութիւն | աստուածպատուութիւնք |
| accusatif | աստուածպատուութիւն | աստուածպատուութիւնս |
| génitif | աստուածպատուութեան | աստուածպատուութեանց |
| locatif | աստուածպատուութեան | աստուածպատուութիւնս |
| datif | աստուածպատուութեան | աստուածպատուութեանց |
| ablatif | աստուածպատուութենէ | աստուածպատուութեանց |
| instrumental | աստուածպատուութեամբ | աստուածպատուութեամբք |