hy    |   fr

Աստուածյայտնութիւն

cf. ԱՍՏՈՒԱԾԱՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ.

Արք արդարք հոգւով աստուածայնով արժանացեալ աստուածյայտնութեանց, եւ խօսակցութեան ընդ Աստուծոյ. (Լմբ. հանգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աստուածյայտնութիւն աստուածյայտնութիւնք
accusatif աստուածյայտնութիւն աստուածյայտնութիւնս
génitif աստուածյայտնութեան աստուածյայտնութեանց
locatif աստուածյայտնութեան աստուածյայտնութիւնս
datif աստուածյայտնութեան աստուածյայտնութեանց
ablatif աստուածյայտնութենէ աստուածյայտնութեանց
instrumental աստուածյայտնութեամբ աստուածյայտնութեամբք