hy    |   fr

Աստուածեղութիւն

s.

Իբր Աստուած եղանիլն. θεώσις. deificatio.

Աստուծոյ առմատուցեալ, եւ ընկալեալ զարարչական պարզութեան աստուածեղութիւն. (Դիոն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աստուածեղութիւն աստուածեղութիւնք
accusatif աստուածեղութիւն աստուածեղութիւնս
génitif աստուածեղութեան աստուածեղութեանց
locatif աստուածեղութեան աստուածեղութիւնս
datif աստուածեղութեան աստուածեղութեանց
ablatif աստուածեղութենէ աստուածեղութեանց
instrumental աստուածեղութեամբ աստուածեղութեամբք