οἱκονυμία divinum nomen Աստուածական կամ աստուածային անուն. անուանք կամ կոչմունք Աստուծոյ, եւ ստորոգելիք.
Ոչ զայսոսիկ աստուածանութիւնս միայն ընծայեն։ Ի բացումն իմացականացն աստուածանունթեանց եկեսցուք։ Ականջս սրբացման մատուսցուք. (Դիոն. ածայ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | աստուածանունութիւն | աստուածանունութիւնք |
accusatif | աստուածանունութիւն | աստուածանունութիւնս |
génitif | աստուածանունութեան | աստուածանունութեանց |
locatif | աստուածանունութեան | աստուածանունութիւնս |
datif | աստուածանունութեան | աստուածանունութեանց |
ablatif | աստուածանունութենէ | աստուածանունութեանց |
instrumental | աստուածանունութեամբ | աստուածանունութեամբք |