s.

οἱκονυμία divinum nomen Աստուածական կամ աստուածային անուն. անուանք կամ կոչմունք Աստուծոյ, եւ ստորոգելիք.

Ոչ զայսոսիկ աստուածանութիւնս միայն ընծայեն։ Ի բացումն իմացականացն աստուածանունթեանց եկեսցուք։ Ականջս սրբացման մատուսցուք. (Դիոն. ածայ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աստուածանունութիւն աստուածանունութիւնք
accusatif աստուածանունութիւն աստուածանունութիւնս
génitif աստուածանունութեան աստուածանունութեանց
locatif աստուածանունութեան աստուածանունութիւնս
datif աստուածանունութեան աստուածանունութեանց
ablatif աստուածանունութենէ աստուածանունութեանց
instrumental աստուածանունութեամբ աստուածանունութեամբք