ԱՍՏՈՒԱԾՆՇԱՆՈՒԹԻՒՆ ԱՍՏՈՒԱԾԱՆՇԱՆՔ θεοσημεῖαι divina signa Աստուածային նշանք, սքանչելիք.
Ներգործել զաստուածանութիւնս տնօրինաբար. (ՃՃ.)
Աստուածանշանք բազում ի հռովմ եւ ընդ տիեզերս լինէին. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | աստուածանշանութիւն | աստուածանշանութիւնք |
accusatif | աստուածանշանութիւն | աստուածանշանութիւնս |
génitif | աստուածանշանութեան | աստուածանշանութեանց |
locatif | աստուածանշանութեան | աստուածանշանութիւնս |
datif | աստուածանշանութեան | աստուածանշանութեանց |
ablatif | աստուածանշանութենէ | աստուածանշանութեանց |
instrumental | աստուածանշանութեամբ | աստուածանշանութեամբք |