θεοῦ ἁγνωσία dei ignoratio Անգիտութիւն Աստուծոյ, այսինքն զԱստուծոյ. Աստուած չճանչնալը.
Ընդունայն էին մարդիկ բնութեմբ, յորս էր աստուածագիտութիւն. (Իմ. ՟Ժ՟Գ.)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստուածանգիտութիւն | աստուածանգիտութիւնք |
| accusatif | աստուածանգիտութիւն | աստուածանգիտութիւնս |
| génitif | աստուածանգիտութեան | աստուածանգիտութեանց |
| locatif | աստուածանգիտութեան | աստուածանգիտութիւնս |
| datif | աստուածանգիտութեան | աստուածանգիտութեանց |
| ablatif | աստուածանգիտութենէ | աստուածանգիտութեանց |
| instrumental | աստուածանգիտութեամբ | աստուածանգիտութեամբք |