Բառ հեթանոսական, Ամուսնութիւն չաստուածոց. θεογαμία deorum matrimoium, vel connubium
Ոչ ընդունել աստուածամուսնութիւնս եւ աստուածանութիւնս, եւ որք զհետ երթան երկոցուն՝ անբաւ եւ դժնակ աղէտք. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստուածամուսնութիւն | աստուածամուսնութիւնք |
| accusatif | աստուածամուսնութիւն | աստուածամուսնութիւնս |
| génitif | աստուածամուսնութեան | աստուածամուսնութեանց |
| locatif | աստուածամուսնութեան | աստուածամուսնութիւնս |
| datif | աստուածամուսնութեան | աստուածամուսնութեանց |
| ablatif | աստուածամուսնութենէ | աստուածամուսնութեանց |
| instrumental | աստուածամուսնութեամբ | աստուածամուսնութեամբք |