Աստուածամաքուր

adj.

Մաքրեալ առ յԱստուծոյ կամ ՟Ավ. սրբամաքուր.

Պետրոս զյովհաննէս յոյժ ախորժէր զսիրելին Քրիստոսի վասն քրիստոսաբար հեզութեան նորա, զոր ունէր յաստուածամաքուր սիրտն. (Տօնակ.։)

Անբիծ անարատ լինել աստուածամաքուր յղութեանն կուսին. (Եպիփ. ծն.։)