Հաճոյ գտանիլն Աստուծոյ. հաճելն զԱստուած.
Աստուածահաճոյութիւն (նոյի) առաւել պարիսպ էր ընդդէմ ջրոցն քան զչնչին տախտակսն տապանին. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Գ։)
Զիա՞րդ փոխեցաւ հաւատովք ենովք. փոխելոյն պատճառք աստուածահաճութիւնն է. (Ոսկ. եբր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստուածահաճոյութիւն | աստուածահաճոյութիւնք |
| accusatif | աստուածահաճոյութիւն | աստուածահաճոյութիւնս |
| génitif | աստուածահաճոյութեան | աստուածահաճոյութեանց |
| locatif | աստուածահաճոյութեան | աստուածահաճոյութիւնս |
| datif | աստուածահաճոյութեան | աստուածահաճոյութեանց |
| ablatif | աստուածահաճոյութենէ | աստուածահաճոյութեանց |
| instrumental | աստուածահաճոյութեամբ | աստուածահաճոյութեամբք |