Ճշմարիտ միաւորութիւն մարդկութեան ընդ աստուածութեան ընդ աստուածութեան յանձին բնին.
Ածախառնութեամբ էմմանուէլ ի կուսէն ծնաւ. (Խոր. վրդվռ.։)
Ընդ փայտ դալար զայս առնեն. առակաւ ասաց նա, դալար վասն աստուածախառնութեան իւրոյ, եւ չոր՝ վասն այնոցիկ, որք ընկալան զպարգեւս նորա. (Եփր. համաբ.։)
ԱՍՏՈՒԱԾԱԽԱՌՆՈՒԹԻՒՆ Նոյն բարդութիւն է եւ ի յն. θεοκρασία , թարգմանեալ ի լտ. conjunctio cum deo.
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստուածախառնութիւն | աստուածախառնութիւնք |
| accusatif | աստուածախառնութիւն | աստուածախառնութիւնս |
| génitif | աստուածախառնութեան | աստուածախառնութեանց |
| locatif | աստուածախառնութեան | աստուածախառնութիւնս |
| datif | աստուածախառնութեան | աստուածախառնութեանց |
| ablatif | աստուածախառնութենէ | աստուածախառնութեանց |
| instrumental | աստուածախառնութեամբ | աստուածախառնութեամբք |