adj.

Իբր Տարապայման եւ անհեթեթ աստուածաբան կամ դիցաբան.

Հեթանոսացն աստուածաբանագոյնքն երեւմունս իմն՝ որպէս ինձ թուի, տեսին։ Ո՛վ իմաստասիրագոյն դու, եւ աստուածաբանագոյն, եւ պանծացեալ յանչափսդ. (Առ որս. ՟Զ. ՟Է։)