hy    |   fr

Ասպարապետութիւն

cf. ՍՊԱՐԱՊԵՏՈՒԹԻՒՆ. (Բուզ.։ Մեսր. երէց.։ Ուռհ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ասպարապետութիւն ասպարապետութիւնք
accusatif ասպարապետութիւն ասպարապետութիւնս
génitif ասպարապետութեան ասպարապետութեանց
locatif ասպարապետութեան ասպարապետութիւնս
datif ասպարապետութեան ասպարապետութեանց
ablatif ասպարապետութենէ ասպարապետութեանց
instrumental ասպարապետութեամբ ասպարապետութեամբք