hy    |   fr

Ասելութիւն

s.

ԱՍԱՑՈՒԹԻՒՆ ԱՍԱՑՈՒՄՆ ԱՍԵԼՈՒԹԻՒՆ Ասացուած. եւ ասելն, եւ ասիլն. խօսք. բան.

Զամենայն՝ որչափ ասացութիւն, տեւական իբրու էակք զսոսա ցուցանէ. (Պղատ. տիմ.։)

Բե՛ր, ասացութիւն ինչ արտադրեսցո՛ւք. (Անյաղթ պորփ.։)

Դուեղեր այսպիսի բանից ասացութեան պատճառ. (Պրոկղ. ի ստեփ.։)

Ըստ քում բանիցդ ասացութեանց. (Ոսկիփոր.։)

Արժան է ունայն համարել զայսպէս ասացութիւս. cf. ՄԵՂԱՅԱՍԱՑՈՒԹԻՒՆ.

Զայսպիսի ասացմունս լուեալ թագաւորին. (Փարպ.։)

(Եւնոմիոս ասէր) իմաստութիւն հանճար է. իսկ բան՝ ասացման ինչ դատարկ յառաջբերութիւն. (Կիւրղ. գանձ.։)

Քան զմարդկան իմացումն եւ ասելութիւն ի վեր անցանէ. (Խոսր. պտրգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ասելութիւն ասելութիւնք
accusatif ասելութիւն ասելութիւնս
génitif ասելութեան ասելութեանց
locatif ասելութեան ասելութիւնս
datif ասելութեան ասելութեանց
ablatif ասելութենէ ասելութեանց
instrumental ասելութեամբ ասելութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անպակասելութիւն, ութեան

Voir tout