ն.

παρέχω. praebeo, πορίζω. afferro. իբր Տալ. մատուցանել. առաջի առնել. աւանդել.

Յաղագս ամենայնի (այս ինքն տիեզերաց) բնութեան խնդրութիւն առտուեցին։ Միշտ լինելութիւն սոցունց ելով եւ ելոց գոլով՝ ստիպաբար առտուիցէ։ Քաղցրութիւն առտուելով՝ մեղր ընկալաւ առասութիւն։ Վայելչապէս զանունն առտուեաց։ Զի զշունչն եւ զըմպելին ընդունելով հովացուցանէ .. եւ դիւրուի ի տապումն առտուիցէ. (Պղատ. տիմ.։)

Գուցէ կարծիս առտուեցից քեզ՝ առ փոքունս զմեծս ասելով ... ամենեւին երկարաբան (լինել)։ Զայն զօրութիւնն՝ որ անձանցառտուէ զհեշտութիւն. (Պղատ. օրին. ՟Ա. ՟Բ։)

Առտուեալ զնոյն։ Առտուեալ զանձն ի ձեռս հօր. (Թէոդոր. խչ.։)