ԱՌԱՔԻՆԱՒԷՏ ԱՌԱՔԻՆԱՒՈՐ. ἑνάρετος. virtute praeditus. cf. ԱՌԱՔԻՆԱԿԱՆ.
Առաքինաւէտ պարզմտութեամբ։ Յառաքինաւէտն ասպարէզս. (Պիտ.։)
Սպիտակ հերքն նշանակ է առաքինաւոր կենացն. (Ոսկ. եբր. ՟Է։)
Եւ ընտրելի բարին ընտրեալ յամենեցունց առաքինաւոր. (Փիլ. իմաստն.) իմա՛, առաքինի ընտրողութեամբ։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | առաքինաւոր | առաքինաւորք |
| accusatif | առաքինաւոր | առաքինաւորս |
| génitif | առաքինաւորի | առաքինաւորաց |
| locatif | առաքինաւորի | առաքինաւորս |
| datif | առաքինաւորի | առաքինաւորաց |
| ablatif | առաքինաւորէ | առաքինաւորաց |
| instrumental | առաքինաւորաւ | առաքինաւորաւք |